ایجاد تشکل‌های آب‌بران و انجام حمایت‌های فنی و مالی از آنها (سازمان جهاد کشاورزی)
دستورالعمل اول طرح احیا و تعادل‌بخشی ابلاغی در سال 1394 با عنوان «توسعه و پیاده‌سازی استقرار مدیریت مشارکتی منابع آب زیرزمینی» با اهداف کلی بهبود بیلان منابع آب زیرزمینی، افزایش بهره‌وری آب‌های زیرزمینی و ارتقای سطح حفاظت کمی و کیفی آب زیرزمینی تدوین شد.
منظور از مدیریت مشارکتی منابع آب زیرزمینی این است که کشاورزان و صاحبان مجموعه چاه‌های بهره‌برداری از منابع آب زیرزمینی در محدوده یک دشت یا بخشی از آن، مسئولیت و اختیارات حفاظت و بهره‌برداری از آن منابع را بر عهده گیرند؛ به طوری که کشاورزان ذی‌نفع به طور مستقل در خصوص موضوعات مدیریت و حفاظت منابع آب زیرزمینی در دسترس خود و مشکلات و مسائل مرتبط با آن، بحث و تبادل نظر کرده و در حد توان خود اقدام به انجام اقدامات اصلاح و بهبود کنند.
به طورکلی درمدیریت مشارکتی منابع آب زیرزمینی نیل به بهره‌برداری پایدار از منابع آب زیرزمینی، افزایش بهره‌وری کشاورزی و اصلاح الگوی مصرف آب کشاورزی، شکل‌گیری الگوی کشت مناسب و در پی آن، تأمین و ارتقاء معیشت کشاورزان مورد توجه قرار می‌گیرد و دستیابی به ارتقاء بازده آبیاری در سطح کاربرد (مزرعه) ازجمله اهداف ملموس آن است.
بنابراین، شرکت سهامی آب منطقه‌ای فارس به منظور شرکت دادن کشاورزان در مدیریت منابع آب، در دو دشت پایلوت افزر و داریون در سال 1395 قرارداد استقرار مدیریت مشارکتی منعقد کرد. در این دو دشت، تشکل‌هایی از مردم و نماینده‌های آنان تحت عنوان «آب‌بران منابع آب زیرزمینی» تشکیل و دارای ساختار حقوقی مستقل در قالب تعاونی روستایی در افزر و تعاونی تولید در داریون شدند. در ادامه دشت سروستان نیز با توافق سازمان‌های جها کشاورزی، تعاونی روستایی و شرکت آب منطقه‌ای به عنوان دشت پایلوت انتخاب شد تا برای اولین بار مدیریت مشارکتی در این دشت به اجرا در آید.
